Vandaag richting Myvatn, een paradijs voor geologen en voor mensen die om de 30 minuten iets anders moois willen zien.
Eigenlijk was het gelijk doorrijden in de Suzuki Swift richting Myvatn. Het mooie is dat je ruikt als je in de buurt bent, of wij hadden gewoon ongeluk met de wind. De lucht daar ruikt in ieder geval naar de betere eierscheet.
Eerst de afslag richting Krafla, eerst kom je langs het geothermisch power station. Helemaal doorrijden en je kunt niet meer verder rijden. Vanaf daar is het lopen door de blubbermodder dat lekker aan je schoenen blijft plakken waardoor ze 2 kilo zwaarder aanvoelen. Het loopt door naar de Stora-viti krater, in mei lag er nog sneeuw in. In de zomer waarschijnlijk een mooie plas water.
Na deze wandeling een heel klein stukje teruggereden naar de volgende parkeerplaats. Een wandeling naar Leirhnjúkur, een kleurrijke sulfaatkrater waar de stoomwalmen je om de oren vliegen. Afgemaakt met hier en daar een modderpoel. Als je helemaal naar de top loopt (mooiste uitzicht halverwege) is een mooi rondje te lopen.
Vanaf Krafla weer de ringweg op. Alweer snel rechtsaf voor een bezichtiging die moeilijk te missen is: De stoomwalmen schieten in de lucht. Natuurlijk stoomkachels in een maanachtig landschap. Gelukje dat het koud was, want dat soort ongetwijfeld voor meer stoom.
Inmiddels was het al twee uur geweest, eerst even naar het hotel in Skútustadir. Prima hotel, wederom met gratis wifi. Dat lijken ze hier overal wel te hebben. Vervolgens de oostelijke kant van Myvatn verkend.
Eerst Dimmuborgir, een rotsenverzameling van lava met allerlei bekende vormen. Een hekje met opschrift 1942 leidt naar het gebied, vooral de rotsen met gaten vallen op. Opvallend ook dat busje Duitsers dat een hekwerk met 1942 moet openen, maar goed: Binnen een uurtje heb je de rotsformaties wel gezien.
Iets verder ligt Hverfell, een krater van 463 meter hoog met een breedte van een kilometer. Ondanks al het losliggende lavazand ligt er toch een aardig wandelpad naar boven. En boven heb je een goed uitzicht op het meer Myvatn.
’s Avonds nog even naar Husavik op en neer, maar daar hoef je alleen heen als je op walvissafari wil gaan. Alhoewel, ze hebben een leuk kerkje.
