Orang Oetans zoeken in een drie uur durende jungle tocht. We vertrokken vanuit onze Eco Lodge in Bukit Lawang.
Orang Oetans spotten betekent vroeg op!
Zoals beloofd stonden we om 6 uur klaar in het restaurant. Het was nog schemerig dus we moesten goed kijken waar we liepen. De tocht begin eenvoudig, namelijk via trappen. Onderweg kwamen we nog een man tegen die op zoek was naar durians. Een vrucht die hier, net als in Singapore en Maleisie, ook veel gegeten wordt. Het is voor ons onduidelijk waarom iedereen dat lekker vindt. We liepen verder nog langs wat rubberbomen en cacaobomen. Ook vonden we nog een durian die de gids meenam voor de orang oetans later.
Lopen naar het National Park
We moesten een stuk lopen voor we bij het National Park kwamen. Vanaf daar werden de paden dan ook lastiger de belopen en aangezien het afgelopen nacht flink geregend had, was het lekker glad. Al snel spotten we de eerste apen, namelijk de gibbons. Ze zaten hoog in de bomen en de gids probeerde ze te lokken door middel van vreemde geluiden te maken. Ook zagen we de Thomas Leaf Monkeys, maar deze hadden zich goed verstopt.
Voederplaats
We moesten een stuk doorlopen en de paden werden steeds lastiger om op te lopen. Toen kwamen we bij de voederplaats van de orang oetans. De gids sloeg met een stuk steen op de voederplaats. Het duurde even maar toen kwamen er eindelijk 3 apen aangeslingerd, waarvan een moeder met een baby. De ander kwam als eerst naar beneden en ik mocht hem bananen geven. Erg leuk! Daarna kwam ook de moeder en de baby, maar de moeder kon volgens de gids agressief zijn, dus we moesten op een afstandje eten geven. De baby was geboren in februari en was nu bezig met het leren slingeren. Het lukte nog niet zo goed, wat er erg schattig uitzag. Ook kregen ze de durian die binnen een mum van tijd op was.
Na veel foto’s en bananen verder liepen we weer een stuk verder. Daar zagen we weer drie andere orang oetans met ook weer een moeder met een baby. Deze bleven niet zo lang beneden. Wij hadden ook nog niet ontbeten dus we waren nu ook wel toe aan een ontbijt. Rond 9 uur waren we weer terug bij het restaurant. Daar zagen we weer Thomas Leaf Monkeys, die zich deze keer niet verstopten. Vin heeft dus nog mooie foto’s gemaakt.
De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Dit ook omdat er verder niet veel te doen is. ’s Middags hebben we nog een stukje gelopen. Het is vandaag onafhankelijkheidsdag en aan de andere kant van de rivier is muziek en de kinderen gaan met de binnenband van een autoband de rivier af. Leuk om te zien.
Voor ons wat het ook altijd heel onduidelijk waarom ze daar Durians zo lekker vinden. Misschien als je een keer door de stank heen bent en het in je mond proeft…..maar zover wilden wij het liever niet laten komen ha,ha,ha. Beterschap met jullie misselijkheid! Heb net van Sonja gehoord dat die Malariatabletten niet zo goed vallen. Nog fijne dagen in KL.