Na een zware dag Sziget verdienden we wel ontspanning. Sinds gisteren hebben we een restaurantje gevonden waar je heerlijke pannenkoeken als ‘ontbijt’ kan eten voor een meer dan schappelijk prijsje (€2,75 ongeveer).
Dat is niet verkeerd om de dag mee te beginnen lijkt me zo. Volgens de bronnen moet je in Boedapest zeker Langos hebben gegeten en de plaats waar dit onder meer te halen is de Csarnok. Een binnenmarkt met veel verschillende winkeltjes. Hier kwamen we ook al het cadeau voor Suus tegen, maar wat dat is houden we geheim! Wat we niet geheim houden is dat we nadat cadeau een traditionele Langos op hebben. Het is een soort afgekeurde pannenkoek (is die weer) met in dit geval salami, geitenkaas, tomaat, ui en andere dingen waarvan je geen betere mondgeur krijgt. Was het lekker? Mwah, het was eetbaar. Dat was maar goed ook, want we moesten door eten. De Csarnok ging namelijk sluiten en we hadden nog vijf minuten om de Langos tot het spijsverteringskanaal door te laten dringen. Gelukkig deelden wij een Langos dus werd de ‘finish’ op tijd gehaald.
Wat na de Csarnok volgde was een ritje met metrolijn 1 naar het Heldenplein. Metrolijn 1 is waarschijnlijk als eerste ooit aangelegd, want de stationnetjes deden Pittoresk aan en de metro zag er vrij ouderwets uit. De deuren leken ook niet langer dan tien seconden open te gaan wat mensen maanden tot haast met het instappen. Gelukkig was het op deze lijn niet bepaald druk en na een stief kwartier kwamen wij aan bij het Heldenplein.
Het Heldenplein leek voor ons en zeker voor Vincent een flashback te zijn naar het Rode Plein in Peking. Oké, vanaf het Rode Plein kijk je maar naar één ‘held’ en hier in Boedapest naar een stuk of 10, maar ook hier waren de Aziaten in de overhand. En met wie willen ze dan net als toen op de foto? Juist, met ons en Vincent (want wit en lang) in het bijzonder (disclaimer: de dames in kwestie waren ruim de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd en maakten verder geen avances richting ons).
Na de helden was het tijd voor de thermische baden. Hier valt niet al te veel over te zeggen, behalve dat het geheel wel een onderhoudsbeurtje kan gebruiken en dat ook hier de Nederlanders weer ruim vertegenwoordigd waren. Szigetgangers moeten ook wel eens relaxen begrijpt u, vandaar.
