Vandaag maakten we optimaal gebruik van de dagpas voor de bus (500 yen) en bezochten we het Gouden Paviljoen (Kinkaku-Ji) en de befaamde zen rotsentuin van Ryoan-Ji.
Ginkaku-Ji of Kinkaku-Ji?
Onze tweede dag in Kyoto deden we wat rustig aan. We gingen pas rond 11 uur naar het Station van Kyoto, waar we hebben ontbeten. Het ontbijt bestond uit een scone, yoghurt en een salade. Opnieuw geen rijst dus! Vervolgens gingen we met de dagpas naar de gouden tempel. Tenminste, dat dachten we! We gingen echter naar Ginkaku-Ji, terwijl we naar Kinkaku-Ji moesten.
De halte die we nodig hadden, verscheen maar niet op het scherm en voor we het wisten reden we dezelfde route alweer terug. We hadden dus een rondje Kyoto gedaan in de verkeerde bus. Op het station even goed nagevraagd en gelukkig zijn alle mensen hier heel behulpzaam en hadden we toch nog de goede bus te pakken.
Goud, goud en nog eens goud
Vanaf de bushalte was het nog een klein stukje lopen naar de ingang van het park waar de gouden tempel stond, Kinkaku-ji. De tempel is helemaal van goud gemaakt en ziet er erg mooi uit. Zeker als de zon er op schijnt en met de weerspiegeling in het water. Na de tempel was er nog een route door de rest van het park.
Goed nagedacht van de Japanners
De Japanners hebben overal erg goed over nagedacht. Het was een eenrichtingsroute, waardoor je dus nooit last hebt van grote groepen, want iedereen gaat dezelfde kant op. Op de route kom je uiteraard nog was souveniershops tegen en toiletten. Ook verschillende plekken waar je kon proberen geld in een potje te gooien wat voor geluk moest zorgen. Vin en ik hebben het allebei geprobeerd, maar helaas…
Zen in de rotsentuin van Ryoan-Ji
Na het eten van een lekker groene thee ijsje gingen we verder naar de volgende highlight, Ryoan-ji. Ook dit was weer een tempel in een mooi rustig park. Wat deze tempel bijzonder maakt, is dat er een rock garden in de tempel is. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat de stenen op een willekeurige manier zo zijn neergezet, maar hier zit een hele theorie achter (die ik even niet meer weet, maar hieronder heb ik inmiddels een verhelderend plaatje gevonden). Het was leuk om te zien, maar ik vond het vooral leuk om door het park te lopen!
Apart die goude tempel en rotstuin! Leuk verhaal weer! Liefs
Yoi tsuitachi Vincent en Suus,
Wij hebben bewondering voor jouw blog en vooral je gedrevenheid waarmee je het maakt. Wij zouden dat nooit kunnen… leuke verhalen, leuke koppen (ook van jullie…), mooie foto’s (hoewel wat donker..zegt Bob).
Hier geen nieuws ( o,ja de parasolletjes zijn op).
Maak het niet te gek met de souvenirs en verassingen die je voor ons meeneemt..
Haikei,
Jakkī en Bobu……en de rest!!!
Dankje. Leuk om te horen. Trouwens, we lopen nog wel wat achter qua blogs, maar in de trein is het goed te doen om voor elke dag een verhaaltje te schrijven. En… we zijn met twee. Dus schrijf niet alles zelf. Zeg maar tegen Bob dat hij zijn computerscherm beter moet instellen, haha 🙂