Vanwege de verregende dag gisteren een combinatie van zowel Ljubljana als Bled vandaag.
Eigenlijk is het in elke plaats wel de moeite waard om even te Googlen op ‘Free Walking Tour’. Grote steden hebben er altijd wel eentje (leert de ervaring), ze zijn gratis (alhoewel: achteraf geef je bijna altijd tip), informatie en worden vaak gegeven door lokale mensen. Het grappige is dat ze er in Krakau zo mee te koop liepen, maar eigenlijk hebben we tot nu toe alleen tourtjes gehad van lokale mensen.
Ljubljana is een stad met een gezicht. Gekregen door onder andere de vele werken van architect Jože Plečnik. Geen grote bezienswaardigheden, of het moet de karakteristieke roze kerk zijn op het plein. Maar daar heb je ook weer de driekoppige brug, de aparte straatjes waar schoenen aan een touwtje hangen boven de straat en vreemde kunst op elke straat. I like Ljubljana.
Het tourtje gaf veel achtergrondinformatie, vooral dat studeren in Slovenië bijna gratis is. En dat politici niet durven om daar iets aan te doen. Studeren is te duur geworden, maar probeer je daar geld te halen? Dan krijg je geen stemmen meer. Ook hier kwamen we overigens weer een brug met slotjes tegen. Gejat van andere steden. Maar ze zijn wel inventief in Ljubljana. Die slotjes worden gebruikt om de liefde te bezegelen, maar wat als de relatie geen stand houdt? Hier hebben ze slotjes met een cijfercode? Zo is de liefde zo weer ongedaan gemaakt.
Nou de leuke tour moesten we toch door naar Bled. Vanaf Ljubljana een uurtje of 2 rijden. We hadden geboekt in zowat het enige hostel in Bled bij Tom van Hosteller. Eenmaal aangekomen hing er een walkietalkie aan de deur. Daar konden we hem op bellen. Echter, geen gehoor. Ook op zijn mobiel geen gehoor. Dan maar even voetballen in de achtertuin. Na een klein half uurtje kwam hij vol excuses aanlopen en kregen we vervolgens een uur college over het gebied. Paar must-do’s. Zwemmen naar het kleine karakteristieke eilandje en naar een bekend uitzichtspunt. Dat laatste bewaarden we voor morgen.
Kortom, even met de auto naar een parkeerplaatsje dicht bij het meer gereden. En toen zwemmen maar. Leuke van de Nikon Coolpix ten eerste dat hij waterdicht is, maar ook dat de tijd van een foto opneemt. Kortom, even een foto genomen bij vertrek. En dan weer bij aankomst. Uiteindelijk was het voor mij zo’n 15 minuten zwemmen. Voor Richard 20 minuten zwemmen. Op het eilandje zelf is eigenlijk weinig te beleven, een soort kerkje, een cafe (maar we hadden geen geld bij ons, tip voor mensen die dit ook willen gaan doen) en een toeristisch winkeltje.
Ja, toen maar weer terugzwemmen na een een half uurtje op het bekende eilandje. Op de terugweg deden we er even lang over als de heenweg (dus 20 om 15 minuten). Vervolgens was de dag wel zo’n beetje op zijn einde. Morgen nog naar het bekende viewpoint van Bled.
Nieuwe Facebook profielfoto voor Sweetboy?