We hadden nog een volle dag in Nagoya, maar in Nagoya zelf hadden we alle leuke dingen al gezien. We besloten om naar Nara te gaan, waar de grootste boeddha van Japan te bezichtigen is. En nog ‘gratis’ ook via onze Japan Rail Pass.

Hoe kom je in Nara?

We gingen eerst met de Shinkansen trein naar Kyoto en daar moesten we overstappen op een trein (wat ik eerder een tram/metro zou noemen) naar Nara. Je pakt dan de JR Nara Line naar Nara, want dat konden we gratis doen via onze Japan Rail Pass. We zouden er 2 uur in totaal over doen, maar de tweede trein stond zo vaak een storing, dat we er uiteindelijk 3 uur over gedaan hebben.

Overal herten

In Nara aangekomen, moesten we eerst een stukje lopen door een winkelstraatje. Daar hebben we voor de verandering eens lekker pizza gegeten. Vervolgens liepen we door naar het park, dat leidde naar de tempel. In dit park kwamen we al snel de herten tegen waar het park om bekend staat.

Deze beesten waren zo tam gemaakt door de toeristen die ze dierenkoekjes geven, dat je ze gewoon kon aaien. Verderop verkochten sommige kraampjes zelfs speciaal eten voor de herten. Als je dit kocht, kwam je helemaal niet meer van de beesten af (en dus hebben we dat ook maar niet gedaan).

Todai-Ji met de grote Boeddha

Voor de tempel Todai-Ji moesten we 400 Yen betalen (rond de 3 euro). De tempel was helemaal gemaakt van hout en zag er dan ook erg indrukwekkend uit. In de tempel zelf was de grote Boeddha en die was zeker erg groot en erg mooi. Om de grote Boeddha stonden nog enkele andere beelden. Zo stond er nog een gouden Boeddha (Kokuza Bosatsu). Deze staat voor geheugen en wijsheid. Vin was erg onder de indruk van het houten beeld bij de ingang.

Veel studenten komen hierheen om te bidden voor deze Boeddha, in de hoop dat het hen helpt bij hun studie. Ook stond er een grote houten paal met een gat er in. Het verhaal is dat als je jezelf door dat gat heen krijgt, je verzekerd bent van verlichting. Dat gat was gemaakt voor Japanners (het was slechts 50 cm breed), wij hebben ons er dus niet aan gewaagd. Deze man wel.

Groene thee

Na de tempel de hebben bekeken, zijn we weer teruggelopen naar het station. Onder weg hebben we nog wel een ijsje gegeten met groene thee smaak. Dat is hier helemaal hip trouwens. Je kan het zo gek niet verzinnen of het is er wel in de smaak van groene thee (zelfs chocolade!).