In Nieuw-Zeeland hebben we ook een cricketwedstrijd bezocht. Je zou denken dat dat een saaie aangelegenheid wordt, zeker als de wedstrijd een dagwedstrijd is. Dit viel echter alleszins mee.
Cricketwedstrijd bezoeken: Onze ervaring
We bezochten de cricketwedstrijd om een bekende aan het werk te zien. We bezochten de wedstrijd Wellington – Auckland. Hij (Grant) had die voor ons had klaar laten leggen. We zaten om kwart over elf klaar voor de wedstrijd die toen ongeveer een kwartier aan de gang was. Bij een voetbalwedstrijd heb je dan al een zesde gemist, bij een dagwedstrijd cricket niet. Die kunnen wel acht uur duren met ongeveer een half uur pauze. Eerst gaat de ene partij batten (slaan) en is de andere partij de veldpartij. Na driehonderd ballen of nadat er tien van de elf spelers van de battende partij uit zijn is de inning afgelopen en wordt er gewisseld. Dan gaat de andere partij slaan. Dit voorgaande was even een hele korte introductie van cricket, want het is natuurlijk veel meer. Gelukkig had Grant het duidelijk uitgelegd dus wij konden het spel redelijk gemakkelijk volgen. 
De wedstrijd werd overigens in een park gespeeld met alleen wat reclameborden om het veld en een handjevol toeschouwers. Verder was er een clubhuis en twee dixies, maar dan heb je ook zo ongeveer alles genoemd wat er bij deze wedstrijd aanwezig was.
Cricketwedstrijd: Onze beleving
Hoe dan ook, het team van Grant (Wellington) stond als eerste in het veld en op een gegeven moment ging Grant voor het eerst bowlen (gooien). Helaas leek het niet helemaal naar wens te gaan, want de tegenstander (Auckland) kon op deze eerste werpbeurt een redelijk aantal runs (punten) scoren. Gelukkig maakte Grant dit aan het eind van de wedstrijd goed toen hij in één bowlingbeurt niet één, niet twee, maar drie man terug de kleedkamer instuurde.
Auckland had echter redelijk goed gescoord (308 runs) na hun slagbeurt. Op het moment wisten wij echter nog niet dat 308 runs blijkbaar een goede score was, maar daar kwamen we naarmate de wedstrijd vorderde achter. Na dat Auckland dus geslagen had, was het de beurt aan Wellington. We kwamen nog net op tijd aanlopen (we moesten zelf ook even wat eten) om te zien dat één van de eerste slagmensen van Wellington al in één van de eerste slagbeurten het veld moest ruimen. Wellington had toen nog bijna geen punt gescoord en er was al een man vertrokken. Niet zo best dus.
Onze Grant aan slag
Gelukkig kwam onze ‘held’ Grant vrijwel daarna aan slag. In zijn eentje scoorde hij zo ongeveer zeventig runs, maar hij ging op een lullige manier uit. Door een miscommunicatie (zo omschreef Grant het toen ik er na de wedstrijd naar vroeg) met zijn mede batsmen in het partnership (als een bal geslagen is, moeten de twee personen die hebben geslagen heen en weer rennen om runs te scoren) kon de tegenstander Grant uitgooien. Grappig genoeg was de achternaam van diegene die Grant uitgooide Vincent, waardoor op het scorebord stond dat Vincent Elliott (Grant’s achternaam, maar verkeerd gespeld op het bord) had uitgegooid.
Natuurlijk was Grant niet blij en achteraf bezien was het misschien een dure miscommunicatie. Met nog drie ballen te gaan, had het team van Grant nog achttien runs nodig voor de winst. Als een bal direct het veld uit wordt geslagen (als in een homerun) dan krijg het team zes runs. Wellington had dus drie ‘homeruns’ nodig en ze begonnen goed door gelijk zo’n ‘homerun’ te slaan. Helaas werden de laatste twee beurten niet omgezet in ‘homeruns’ waardoor Auckland er met de winst vandoor ging (308 om 300 runs).
Een jammerlijk verlies, maar wij vonden het toch leuk om eens een cricketwedstrijd van dichtbij mee te maken. Persoonlijk had ik verwacht dat het niet zo spannend zou zijn, maar dat viel dus alleszins mee. Ik vond het leuk om te volgen en je hebt eigenlijk niet door dat een wedstrijd acht! uur duurt (of kan duren). Om kwart voor zeven was de wedstrijd afgelopen (om elf uur begonnen) en nadat wij nog even met Grant hadden gesproken (en hij wat handtekeningen in een fotoboek had geplaatst van twee heren op leeftijd), gingen wij terug naar ons hostel.
