Een van de redenen om van de zomer naar Japan te gaan: De beklimming Mount Fuji. Om 7 uur in de ochtend moesten we ons melden in Keio Plaza Hotel voor de beklimming van Mount Fuji, een tour van JTB. Een berg beklimmen van 3776 meter!


Het Keio Plaza Hotel ligt op 5 minuten lopen van Shinjuku station waar met met de metro uitstapen, maar dat is gelijk het drukste station van Tokyo. De juiste exit vinden is dan lastig, maar uiteindelijk waren we netjes op tijd.

De tourgroep bestond voor een groot deel uit een Taiwanese groep. Eerst werd het nog een Chinese groep genoemd, maar dat moest de reisleider vanzelfsprekend snel corrigeren. Voor de rest twee Russische (?) mannen met vrij kleine kinderen, ik schat zo in een jaar of 7/8. Ook een vrije stevige Amerikaanse dame die met haar nichtje de berg op wilde. Ook nog een wat oudere Amerikaanse dame en twee jongere Amerikaanse stellen. We kunnen dus wel zeggen: Een gevarieerd, maar overwegend Taiwanees en Amerikaans gezelschap.

Goede voorbereiding

Mount Fuji
Vooraf hadden we ons goed voorbereid. Het schap Power bars in De Tuinen was leeggekocht om goed op energie te blijven. Er was genoeg water mee. We hadden een windstopper gekocht. En we hadden onze twee hoofdlampjes mee. Je moet namelijk ook ’s nachts de berg beklimmen. In het Keio plaza hotel zit een winkeltje. Daar kochten we onze lunch in een bento box. Lunch zit namelijk niet bij de tour inbegrepen.

Goed voorbereid dus. Dat iedereen daar anders in zit merkten we al bij de eerste stop langs de snelweg op weg naar het vijfde station van Mount Fuji. Daar was ook een Starbucks. Dus een gedeelte van de groep kwam nog even met een Caramel Frappucino met extra slagroom naar binnen wandelen.

Start op Fifth Station

Suus en Vin op fifth station
Na zo’n 2 uur rijden kwamen we aan op het Yoshida fifth station. Er zijn meerdere fifth stations, maar deze (op 2305 meter) is het meest populaire startpunt voor de beklimming. Je kunt dus ook vanaf station 1 beginnen, maar dit is natuurlijk veel sneller. Vanaf station 5 gaan we dus de berg beklimmen via de gele Yoshida trail of Kawaguchi-ko trail. Eerst nog gelegenheid om te lunchen voordat we de berg beklimmen, maar dan gaat het toch echt beginnen. Nou ja, we kochten eerst nog een wandelstok en verstuurde nog even snel twee kaarten.
Walking sticks

Wandelen naar het zesde station

At the start of the clim
Het eerste deel is een vrij makkelijke wandelroute naar het zesde station. Vrij vlak, wel iets naar boven, maar geen moeilijk terrein. Naast de gidsen van de JTB Sunrise Tour is er ook een ervaren gids van Fuji zelf mee. Hij doet de Fuji beklimming zo’n 5x per week en schijnt de meest ervaren gids van het stel te zijn.

Langzaam tempo

Start of the trail
Wat vooral opvalt is het rustige (bijna langzame tempo). Om de kans op hoogteziekte zo klein mogelijk te maken is het zaak zo rustig mogelijk de berg op te klimmen. Dat betekent een normaal tempo en om de 20 minuten een rustmoment. Of zoals onze gids echt bij iedere stop zegt:

We have a short break here. Make sure to drink water, eat snacks and take deep breaths through your nose

Faciliteiten goed in orde

Toilets at sixth station
Als je iets aan de Japanners kunt overlaten, zijn het wel voorzieningen. Alles keurig geregeld. Op het zesde station zijn dus ook meerdere wc’s te vinden. Soort van luxere uitvoering van… een Dixie (laten we ook niet gaan overdrijven). Kosten voor de wc zijn 100 yen. Vanaf het zesde station is het nog ruim 5 kilometer. Of 355 minuten lopen volgens het bordje.
Sign with Mount Fuji summit
Wat betreft het weer hebben we geluk, want er hangt een vrij grote wolk voor de berg. Echt veel last van de zon hebben we dus niet. Richting het zevende station wordt de klim al moeilijker met rotsachtig terrein waar je echt al een beetje moet klauteren. De eerste afhaker is een feit. Een wat oudere Amerikaanse dame geeft het op en blijft achter.

Het zevende station bestaat voor een groot deel uit huisjes waar je kunt slapen. Ons resthouse is net gerenoveerd en is het allerhoogste rest house van het zevende station. Nog een stukje doorlopen dus. Op de rotsen komt onze gekochte walking stick goed van pas voor de balans. Op die wandelstok kan je bij elk station en resthouse een brandmerk laten zetten voor 300 yen. Wij spreken af dit alleen te doen bij onze slaapplek en eventueel op de top.
Walking again

Draagbare zuurstof

Portable oxygen
Beetje bij beetje komen dichterbij onze slaapplek. Onderweg komen we nog een mooie Shrine tegen (zie foto hierboven). Daar zijn we even op de foto gegaan. Aan de wolken zie je wel hoe hoog je eigenlijk zit als je de Mount Fuji aan het beklimmen bent. Sommige mensen proberen het gebrek aan zuurstof tegen te gaan met ‘Portable Oxygen’. Te koop voor ongeveer 8 euro.

We zijn iets na 11.00 uur begonnen en komen rond 16.00 uur bij onze slaapplek aan. We hebben dus al een goede 5 uur in de benen (inclusief pauzes) en zijn dus blij dat we bij onze slaapplek aankomen. Tussendoor hebben we goed gegeten van onze power bars en goed gedronken.
Photo with shrine

Heel knus slapen

Sleeping place
De slaapplek (Toyokan Lodge) is eigenlijk niets meer dan gestapelde bedden waar je dan slaapzakje aan slaapzakje naast elkaar ligt. Ze maakten nog wel een indeling dat een vrouw niet naast een man kwam te liggen. Nadat de kamerindeling bekend is gemaakt, worden we geroepen voor het dinner. Een hamburger, onbeperkt rijst en wat miso soep. Als ontbijt krijgen we alsvast rijst (gewikkeld in gefrituurde tofu) mee. Daarna tijd (zo rond 17.00 uur) om… te slapen!

Om 21.40 uur wakker worden en verder lopen!

Walking in the dark
Rond 21.40 stipt werden we gewekt. Je slaapt wel een paar uurtjes, maar je vraagt je toch altijd af hoe laat het is en wanneer je weer verder moet gaan lopen. Daarnaast moet je natuurlijk geregeld naar de wc van al het water dat je gedronken hebt. Goed, je doet verder niets en dus is het wel een goede manier om uit te rusten. Inmiddels is het donker en iets na 22.00 uur starten we met de nieuwe wandeling.

Hoofdlampje geen overbodige luxe

Walking in the dark
Het is dus pikkedonker. Je ziet geen hand voor ogen. En het wordt steeds kouder. Tijd om ons fleece vest aan te trekken. Onze derde en laatste kledinglaag. Ook de hoofdlampjes doen hun werk goed. Ze verlichten het parcours goed. En je kan inmiddels wel spreken van een flink parcours met veel rotswerk dat toch wel redelijk steil omhoog gaat.

Op station 8,5 veel afhakers

Suus sprak al deze befaamde woorden op de berg:

Dit is het stoerste dat ik ooit heb gedaan

3250 meters, almost there
En dat het geen wandeling in het park is, blijkt wel als we op station 8,5 aankomen. Inmiddels haakt de volledige groep Taiwanezen af. Een Frappucino van de Starbucks blijkt toch niet genoeg brandstof om de berg op te komen. Ook een Rus en een van de kleine meisjes haakt af. Inmiddels staat er zeer stevige wind. En het is vrij koud. Ik had mijn handschoenen al vrij vroeg aangedaan, maar Suus pas vrij laat. Suus moest dus met koude handen de berg verder opbikkelen. Maar we komen dichterbij (top is 3776 meter).

Het wordt steeds zwaarder

Naarmate we dichterbij komen, wordt het steeds zwaarder. Er staat een harde wind en het is koud. Nog steeds stoppen we zo rond de 20/25 minuten. Dat begint een nadeel te worden, want het is koud. Bij elke stop wil je voor je gevoel dus doorlopen. Op de weg naar de top zie je veel mensen liggend uitrusten, ze liggen half op apegapen. Maar nog even door.

In de file

Inmiddels lopen we al zo’n 4 tot 5 uur en wordt het op einde steeds drukker. Een soort van filevorming. Maar het tempo is gelijkmatig dus echt last van je voorgangers heb je niet. Af en toe probeert eens iemand achter je een paar meter winst te maken, maar vaak zijn de paden maar geschikt voor 1 persoon. En het heeft ook wel iets, dat zoveel mensen dezelfde berg op willen klimmen. Ook weer typisch Japans: Er zijn mannetjes ingehuurd met lichtgevende stokken om alles in goede banen te leiden!

Na zes uur bereiken we de top!

Vending machines at the top
Iets na 04.00 uur bereiken we de top. Zes uur gelopen! Het eerste dat we hier zien? Frisdrankautomaten. Overal in Japan staan ze, maar dus ook op de top van de Mount Fuji. Mooie eerste indruk. We worden een mountain hut ingeleid waar we iets kunnen eten. We nemen maar wat noodles. Suus wat warme melk, want de thee is al uitverkocht.

Zonsopkomst om 4.30. Wandelstok bedrukt

Mount Fuji sunrise 1
De berg is al volgepakt met mensen die de zonsopkomst willen meepakken. Voor 300 yen laten we ook onze wandelstok brandmerken als bewijs dat we de top hebben bereikt. En daar is de zonsopkomst dan eindelijk om 4.30 uur. Eigenlijk wil je het liefst binnen zitten om op te warmen, maar hiervoor heb je alles gedaan. Dus pakken we braaf de zonsopkomst mee. Hier een foto op de top met onze bedrukte wandelstokken:
At the top of Mount Fuji

Half uur later alweer naar beneden

Walking down
Tsjah, en dan een half uur later alweer naar beneden. Het mooie is dat ze alles in stukjes opbreken met het naar boven lopen, daardoor vergeet je eigenlijk dat je ook weer een heel stuk naar beneden moet. Nu ben je wel sneller beneden dan dat je erover doet om boven te komen, maar het is geen prettige route.

Allemaal kleine glijdende steentjes. Met de hakken in het zand naar beneden dus. Goed voor de knie’tjes die het al aardig te voorduren hebben gekregen. De terugweg duurt zo’n 3 tot 5 uur. Wij kwamen uiteindelijk als derde van onze groep weer beneden. Daar kwamen we ook de mensen tegen die de top niet bereikt hebben. Zij werden gewekt voor de zonsopkomst en hebben de zonsopkomst dus ook kunnen zien.

Eigenlijk is het gek dat ik voor de afdaling nu bezig ben aan de derde alinea. Terwijl het uiteindelijk wel goed is voor zo’n 4 uur van de 15 uur. Maar dan denk je maar aan 1 ding: Zo snel mogelijk weer beneden komen. Bij het afdalen is het heel snel weer heel warm. Van drie lagen kleding loopt je al snel weer in een kort shirtje. Eenmaal op fifth station trakteert Suus zichzelf nog op een Mount Fuji cake.
Mount Fuji cake

He who climbs Mount Fuji once is a wise man, he who climbs it twice is a fool

Nog wat afsluitende woorden aan de hand van bovenstaand gezegde. Het is geen makkelijke klim, maar met een goede voorbereiding en een goede basisconditie is het mogelijk. Zorg ook voor warme kleding, vooral op de top kan het koud worden! Eenmaal boven heb je dus wel wat bereikt en ik zou de klim ook iedereen aanraden! Bij de tour zat ook nog een bezoek aan een Onsen (heetwaterbad), maar daarover vertel ik later wel een keer, haha.

Meer foto’s zien van Mount Fuji?

Bekijk meer foto’s van de beklimming van Mount Fuji op Foto’s beklimming Mount Fuji. Een andere wandeling die leuk is in Japan is de wandeling van Magome naar Tsumago (of andersom).

21 REACTIES

  1. Wat moet dat een enorme ervaring geweest zijn. Petje af voor jullie prestatie. Heel leuk trouwens dat we dat hier zo kunnen ‘meemaken’.

  2. Mooi verhaal, werkt aanstekelijk! Volgend jaar ook maar eens gaan kijken:) Veel plezier met jullie verdere Japanse avonturen!

  3. Mooi verhaal en informatief. Ben hier terecht gekomen toen ik nog wat info zocht omdat ik op16 Augustus zelf een poging ga wagen om de top te bereiken. Goede manier om in te schatten wat je te wachten staat.

    • Beste Albert, leuk om te horen dat je het informatief verhaal vindt! Veel succes met het beklimmen met de Mount Fuji. Met een goede basisconditie, goede voorbereiding qua eten en kleding en geluk met het weer moet het lukken! Laat nog maar even weten hoe de beklimming is bevallen πŸ™‚

      • Dank je, zal mezelf nog een keer melden als ik terug ben. Ik heb me in ieder geval goed laten informeren, zodat ik er niet te licht over denk, ik ben tenslotte geen topatleet, maar het zou moeten lukken om de top te halen. πŸ™‚

      • Goedendag Vincent.

        Op dit moment ben ik weer thuis na mijn reis in Japan waar ik zeer tevreden op terugkijk, ondanks dat niet alles vlekkeloos verliep, maar dat hou je toch altijd.

        Ik kan ook melden dat ik op de top van Mount Fuji heb gestaan en de beklimming was wel ongeveer zoals ik hem had voor gesteld, niet makkelijk, maar omdat ik de tips die er op de diverse sites worden gegeven serieus nam, ook niet de horror tocht die sommige er van maken, wat misschien opmerkelijk is, want het was de hele dag en avond flink bewolkt en vanaf station 8.5 kregen we te maken met stormwinden en flinke regen, die nog bezig waren toen ik de volgende dag weer bij station 5 arriveerde. Het pad was toen nog niet gesloten, maar er werd wel afgeraden om aan de klim te beginnen. De beroemde zonsopgang heb ik dus helaas niet gezien, misschien volgende keer. πŸ™‚

        Verschil in voorbereiding was wel duidelijk aan het feit dat er tegenover me nog een paar Nederlanders zaten, die niet wisten hoe snel ze weer naar beneden moesten, want ze zaten te bibberen van de kou, terwijl ik, opzoek naar het postkantoor nog de hele krater ben rondgelopen. Maar ja, dun jasje, t-shirt en drie kwarts broek, volgende keer iets verder kijken dan de foto’s en videos van lachende toeristen op een zonnige top.

        Ondanks dat ik bij terugkomst wat onvast op mijn benen stond, kijk ik toch heel tevreden terug op mijn klim en ook de rest van mijn vakantie in Japan, prachtig land, zodra ik de kans heb, ga ik weer. Kan rustig nog een paar alinea’s doorgaan over mijn trip, maar ik sluit maar af met een link naar een aantal foto’s van de beklimming die ik online heb gezet. Hoop niet dat het mensen afschrikt, want als je het wil en je hebt de mogelijkheid, dan zou je het op zijn minst moeten proberen om de top te bereiken. πŸ™‚

        http://www.mijnalbum.nl/Album=OWIUBKAL

        • Hey Albert! Leuk om weer even van je te horen! En helemaal top dat je de top van de Mount Fuji ook daadwerkelijk heb bereikt. Ik was al nieuwsgierig of je het gered had. Als ik je foto’s zo zie heb je nog flink wat regen en wind gehad op weg naar de top, maar dat maakt de prestatie alleen maar groter. Alleen jammer dat je de zonsopkomst daardoor gemist hebt, maar het belangrijkste is de top bereiken πŸ™‚ Ik denk ook dat de waarheid altijd een beetje in het midden ligt: Het is zeker geen makkelijker beklimming, maar met een beetje voorbereiding ook zeker geen horrorklim!

  4. Wat een tocht, gaaf!

    Mijn vriend heeft de Mont Fuji trail (hard)gelopen, ruim 180 km rond de berg. Veel uitzichten op de berg natuurlijk, en dat is misschien ook wel het enige nadeel van de Mt. Fuji oplopen – je mist het zicht zelf πŸ˜‰

    Ik moet wel zeggen, het ‘langzame’ lopen en elke 20 minuten (!) pauze nemen lijkt mij wat meer afgestemd voor de beginners, en dat schrikt mij eerlijk gezegd een beetje af.

    • Dat rust nemen is bedoeld om hoogteziekte tegen te gaan. Dat werd ons verteld tenminste en klonk ook logisch. En je kunt natuurlijk ook zonder begeleiding naar boven. Dan mag je zo hard als je kunt, haha πŸ™‚

  5. Wow, dat klinkt als een gave tocht en echt iets dat we moeten doen! Afzien hoort er vaak wel een beetje bij, vaak herinner je de tochten dan des te beter later en is de beloning groot!

  6. Over twee maanden gaan wij naar Tokyo en zo kwam ik op deze site terecht. We willen ook de Mt Fuji beklimmen.
    Mijn vraag aan jou is welke kleding je allemaal aan had eenmaal boven? Zit zeld te denken aan thermo ondergoed, lange broek, fleece vest en nulon regenjas, handschoenen en misschien een mustje. Is dit voldoende of raad je me aan echt een jas aan te doen?
    Hele leuke site!

    • Hey Debby!

      Wij zijn naar boven gegaan met:
      – Goede schoenen
      – Lange broek (in het begin warm, boven heb je het echt nodig!)
      – Denk in laagjes. Wij kregen de tip dat je niet moet gaan zweten dus je voor elke omstandigheid de juiste combinatie van kleding aan hebt. Zweet droogt op, dus krijg je het later koud. Dus denk aan: (Lang) shirt, een windstopper, fleecevest en een regenjas. Vooral naar de top toe (en ’s avonds dus geen zon) wordt het flink koud. Maar aan lang shirt, goede windstopper, fleecevest en eventueel regenjas was voor ons genoeg. Wij hebben geen thermo aangehad, maar met thermo moet het zeker lukken.
      – Handschoenen en muts! Zeker meenemen. Tenzij je dus een windstopper of iets dergelijks hebt met ingebouwde capuchon. Dan kan je de muts thuis laten.
      – Verder: Neem vooraf voldoende water mee en genoeg te eten (energy bars, gelletjes etc) zodat je om het half uur kunt pauzeren en klein stukje kunt eten.

  7. hey, deze zomer gaan mijn zus en ik ook naar Japan en we zouden heel graag de Mount Fuji beklimmen. we weten wel niet zo goed wat het beste zou zijn; de berg beklimmen op het begin of het einde van de reis, wat hebben jullie gedaan?
    op het begin hadden jullie het over een hotel, moet je je daar ergens voor inschrijven? en waar zouden we ons kunnen inschrijven?
    wat betreft de bagage hebben jullie heel jullie valies/ backpack meegenomen naar de Mount of kan je die ergens achterlaten?
    alvast bedankt!!

    • Hey Juliet, leuk dat jullie de beklimming van de Mount Fuji willen doen. Wij hebben het georganiseerd gedaan via https://www.tozai.nl/japan-facultatieve-excursies-mount-fuji-beklimmen. Hotel hadden we in Tokyo en dan moet je ’s ochtends naar het Keio Plaza Hotel in Tokyo/Shinjuku. Dat is eenvoudig te bereiken met de Metro, maar je kunt ook natuurlijk ook al slapen. Je kunt de beklimming ook zelf doen als je redelijk fit bent, maar zo’n georganiseerde tour is wel fijn. De gids houdt een gangbaar tempo aan (niet te snel) en je kunt nog bijslapen en eten in een base camp.

      Begin of einde van de reis? Ik zou het aan het begin doen (dan ben je nog lekker fit). Japan kan heet zijn in de zomer dus je hebt een risico dat je aan het einde van je 3/4 weken uitgeblust bent. Dus aankomst in Tokyo, paar dagen rust in Tokyo en dan beklimmen? Zo zou ik het in ieder geval doen πŸ˜‰

      Backpacks etc hebben we achtergelaten in het hotel. Japanners zijn super vriendelijk en behulpzaam. Maak je daar geen zorgen over! Na beklimming is het sowieso fijn even terug te keren naar je hotel in Tokyo. We namen dus alleen het broodnodige mee naar de berg.

      Mochten jullie de beklimming gedaan hebben! Laat het vooral weten hier: Ik ben altijd benieuwd naar nieuwe ervaringen πŸ˜‰ Als je verder nog vragen hebt: Stel ze gerust!

  8. Wat een leuk geschreven verhaal! Deze week ga ik de klim proberen! Ik vroeg me alleen af hoeveel water jullie hadden meegenomen? Ik vind dat erg lastig in te schatten.

    • Dankje! Ik meen 3 liter per persoon, maar wij hadden nog een paar uur slaap op de berg (inclusief eten en drinken bij het avondeten). En je kunt op de berg gewoon drinken kopen (en Oxygen en andere zaken).

      Veel succes bij de klim! En laat nog even weten hoe het is bevallen πŸ˜‰

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.