Vandaag was het weer zover: Vincent en Richard op een nieuwe trip. Dit keer een korte naar Andalusië waar vanaf 28 juni het vrijgezellenfeest van Dave begint (voor ons dan). In de week voorafgaand willen wij echter Andalusië verkennen.
Na de auto soepel uit de parkeergarage gereden te hebben gereden (opvallend (?): als je naar de autoverhuurbalies gaat na geland te zijn dan ben je nog steeds achter de douane. Daarna rijd je de auto uit de parkeergarage zonder gecontroleerd te worden op je passpoort en ben je ineens echt in Spanje), gingen we op weg naar Comares. Hoog in de bergen van Andalusië verstopt, is dit één van de witte dorpen die bezocht moet worden.
Onderweg naar Comares een korte tussenstop in de middle of nowhere om een kleine lunch naar binnen te werken. Waarschijnlijk als één van de weinige buitenlanders die daar ooit komen kregen we droog brood en een gevulde cougette geserveerd. Voor ons net genoeg om het anderhalf uur verder liggende Comares zonder hongerklop te bereiken.
In Comares aangekomen bleken we (zo ongeveer) de enige gast in het hotel te zijn. Na even opgefrist te hebben, liepen we de berg op, op weg naar de enige supermarkt (mini) die Comares rijk is. Deze bleek echter pas weer om 17:30 open te gaan wat ons de tijd gaf om het pittoreske centrumpje van Comares door te wandelen met zijn nauwe straatjes en mooie uitzichten over de rest van de omgeving.
Toen de supermarkt eindelijk openging konden we ons wel verdiende watertje scoren en afdalen naar ons hotel. Daar heerlijk op het dakterras gezond om vervolgens als enige in het restaurant plaats te nemen. Een goede hap en uur verder was het tijd om de oogjes te sluiten voor de volgende dag.
